Ο μύθος της Αλκυόνης και οι Αλκυονίδες ημέρες.
Αλκυονίδες Μέρες (Halcyon Days): Οι Αρχαίοι Ελληνες είχαν παρατηρήσει τις λίγες μέρες καλοκαιρίας που παρουσιάζονται το χειμώνα. Είναι μέρες ηλιόλουστες χωρίς σύννεφα και ανέμους. Η ονομασία τους προήλθε από τις αλκυόνες που τις μέρες αυτές γεννούν. Οι «Αλκυονίδες ημέρες» τοποθετούνται στο χρονικό διάστημα από την 15η Δεκεμβρίου έως και την 15η Φεβρουαρίου εκάστου έτους, με μεγαλύτερη συχνότητα το διάστημα 15-31 Δεκεμβρίου και 16-31 Ιανουαρίου.
Όπως λοιπόν μας λέει ο μύθος, η Αλκυόνη πριν γίνει πουλί ήταν μία πανέμορφη γυναίκα κόρη του Θεού των ανέμων Αίολου και της Ενάρετης.
Η Αλκυόνη ήταν παντρεμένη με τον Κήυκα.Η ένωσή τους ήταν τέλεια κι ένιωθαν τόσο ευτυχισμένοι, ώστε να νομίζουν ότι δεν ήταν κοινοί άνθρωποι. Σιγά σιγά, άρχισαν να πιστεύουν ότι είναι ισάξιοι των Θεών.
Ο Κήυκας θεώρησε τον εαυτό του ισάξιο του Δία και η Αλκυόνη ισάξιο της Ήρας.
Τόσο πολύ το πίστεψαν πού άρχισαν να φωνάζουν ο ένας τον άλλο με τα ονόματα Δίας και Ήρα, με αυτό τον τρόπο προκάλεσαν τους Θεούς και ιδιαίτερα τον Δία.
Όταν το έμαθε ο Δίας θύμωσε τόσο που μια μέρα που ο Κήυκας ήταν με το καράβι του στ' ανοιχτά έριξε κεραυνό και το τσάκισε, με αποτέλεσμα αβοήθητος καθώς ήταν να πέσει στα μανιασμένα κύματα ο Κήυκας να πνιγεί.
Όταν έμαθε η Αλκυόνη το γεγονός πήγε με αγωνία στ' ακρογυάλι μήπως μπορέσει να βρει τον αγαπημένο της ζωντανό, το μόνο όμως που βρήκε ήταν λίγα σπασμένα ξύλα που είχε ξεβράσει το νερό, άρχισε τότε να κλαίει απαρηγόρητα, μερόνυχτα θρηνούσε τον χαμό του αγαπημένου της.
Ο Δίας στο τέλος την λυπήθηκε και την μεταμόρφωσε σε πουλί.
Ένα πανέμορφο πουλί που πήρε το όνομά της, και το οποίο ζει κοντά στη θάλασσα, σαν να περιμένει να εμφανιστεί μέσα από τα κύματα ο χαμένος Κήυκας..Το μαρτύριό της όμως δεν είχε τελειώσει, γεννούσε τα αυγά της, μέσα στη βαρυχειμωνιά και τα κλωσούσε στα βράχια της ακτής. Μα τα αγριεμένα κύματα ορμούσαν στη στεριά, σκαρφάλωναν στα βράχια, κατέστρεφαν τη φωλιά και τ' αυγά της.
Βλέποντας την ο Δίας έδειξε ευσπλαχνία για την κλαίουσα Αλκυόνη, την λυπήθηκε και απαγόρεψε τους ανέμους να πνέουν τις μέρες τις επώασης (του κλωσσήματος) για δεκατέσσερις ημέρες (επτά δηλαδή ημέρες πριν την μικρότερη μέρα του χρόνου και επτά μετά απ' αυτήν, κατά τίς χειμερινές τροπές του Ήλιου) για να προλάβουν οι νεοσσοί αφού γεννηθούν, να αναπτυχθούν μέσα στο καταχείμωνο.
Οι μέρες, λοιπόν, αυτές ονομάσθηκαν Αλκυονίδες ή Αλκυόνιοι. Πράγματι αυτή η χρονική ανάπαυλα των ταραγμένων χειμωνιάτικων ημερών συμπίπτει με τις μέρες του Γενάρη, όπου γλυκαίνει! λίγο ο καιρός. Ζεί στις χώρες της εύκρατης ζώνης, Ευρώπη και στις δυτικές περιοχές της Ασίας. Στην Πατρίδα μας συναντάται σε μέρη όπου υπάρχουν άφθονα ποταμίσια νερά και λίμνες μαζί (π.χ. Ακαρνανία, Βιστωνίδα, Κερκίνη κ.α. ). Έρχεται περί τα τέλη Αυγούστου και φεύγει κάπου τον Μάρτη.Τρέφεται αποκλειστικά με ψάρια που τα συλλαμβάνει ενώ κάθεται υπομονετικά πάνω σε πασσάλους η ξερόκλαδα, και με ασύλληπτη ταχύτητα βουτά και τα πιάνει με το ευθύ και τετραπλευρικό της ράμφος, και πάλι από την αρχή. Είναι όμορφο φανταχτερό πουλί με πλούσια χρωματιστά φτερά με κυρίαρχο το γαλαζοπράσινο.
